Na płycie fundamentowej można umieścić budynki zarówno na gruntach o świetnej, jak i słabej nośności. Wykonując posadowienie domu właśnie w technologii płyty fundamentowej można znacznie skrócić czasu budowy. Kolejną zaletą jest też fakt, że dzięki płycie zyskujemy nie tyle zwykły fundament, ale również podłogę pierwszej kondygnacji domu.
Największe zalety posadowienia domu na płycie fundamentowej bez wątpienia docenią te osoby, którym zależy na skróceniu czasu budowy całego domu. Płytę można następnie wykonać w zaledwie cztery, maksymalnie siedem dni. Po takim czasie beton zwiąże się na tyle, aby ekipa budowlana mogła zacząć murować ściany.
Prace przy tradycyjnych fundamentach trwają o wiele dłużej, ponieważ z reguły od momentu rozpoczęcia robót muszą upłynąć nawet trzy tygodnie, zanim zacznie się wznosić ściany. Najlepszym sposobem na szybsze zakończenie budowy jest również połączenie płyty fundamentowej z systemem ogrzewania. Dzięki położeniu w płycie odpowiednich rur grzewczych ogrzewanie można uruchomić już w trakcie samej budowy i w ten sposób przyspieszyć schnięcie tynku czy też farb.
Zalety płyt fundamentowych:
- – ciężar budynku jest rozkładany na o wiele większą powierzchnię niż przy tradycyjnym fundamentowaniu, dlatego też płyta fundamentowa świetnie sprawdza się na gruntach o słabej nośności oraz niejednorodnych;
- – znacznie niższe koszty wykonania fundamentów niż przy tradycyjnym fundamentowaniu domu;
- – wykonując fundamenty, zyskujemy od razu podłogę na gruncie;
- – znaczne skrócenie czasu budowy, gdyż płytę fundamentową wykonuje się o wiele szybciej niż tradycyjne fundamenty.
Wady płyt fundamentowych:
- – już na samym etapie projektowania koniecznie trzeba przewidzieć, gdzie będą się znajdować przyłącza;
- – wyższe koszty niż przy tradycyjnym fundamentowaniu w sytuacji kiedy dom jest wznoszony na gruntach wysadzinowych;
- – nie można używać betonu zrobionego metodą gospodarczą na placu budowy, tylko i wyłącznie beton z wytwórni;
- – po zakończeniu całej budowy nie ma możliwości dobudowania nawet malutkiej piwnicy.
Sposób układania płyt fundamentowych
Gdy po usunięciu ziemi z roślinami, czyli humusu zostaną odsłonięte grunty niewysadzinowe czyli paski, można następnie wylać chudy beton. Natomiast jeżeli pod humusem znajdują się grunty wysadzinowe należy najpierw ułożyć warstwę zagęszczanego piasku, żwiru lub też tłucznia. Na obrzeżach płyty do głębokości przemarzania gruntu należy przymocować tak zwane ostrogi z chudego betonu, a dopiero później położyć pod nią podkład z odpowiedniego betonu. Następnie rozkłada się zbrojenie i wylewa się beton poprawnej klasy, czyli co najmniej C 20/25.
Płyta zasadnicza kładziona pod domy jednorodzinne posiada najczęściej grubość 18 do 30 cm. Zbrojenie z siatki podstawowej powinno być wykonane na samym dole oraz na górze płyty. W miejscach, w których mają zostać postawione późniejsze ściany konstrukcyjne, należy dozbroić płytę. Pod ścianami bardzo ważnym jest dozbroić ich dolne części, ponieważ pod wpływem ciężaru płyta będzie się zginać, a jej dół rozciągnie się. Natomiast w polach przęsłowych ze względu na odpowiedni wypór podłoża dozbrajamy górę.
Ułożenie izolacji
Izolacja termiczna płyty fundamentowej może być położona w na dwa sposoby, czyli na płycie albo też przed ułożeniem zbrojenia na chudym betonie. Pod płytą fundamentową można następnie umieścić styropian o odpowiedniej gęstości, czyli co najmniej EPS 250 036, albo nawet polistyren ekstrudowany, który ma większą odporność na ściskanie. Kiedy termoizolacja jest układana na płycie, można ją zrobić ze styropianu gorszej klasy, czyli przykładowo EPS 100 038 Dach/Podłoga . Warstwa termoizolacji zawsze powinna wynosić 10-15 cm.
Izolacja przeciwwilgociowa płyty fundamentowej nie jest za każdym razem konieczna. Wykonując płytę fundamentową z betonu wodoszczelnego, izolacja może być w pełni pominięta. Jeżeli jednak ma być ona wykonana z betonu, który nie ma właściwości wodoszczelnych, już na warstwie chudego betonu powinno się ułożyć izolację, na przykład papę lub też folię.